Vervolg op het bericht van 2 oktober….
Mijn oog viel in de afgelopen dagen vaak op de kaart ‘Bezieling’. Met name de woorden ‘dromen’ en ‘muziekstuk’ bleven in mijn hoofd hangen. En daarbij moest ik telkens denken aan twee ervaringen. Ik snapte alleen de verbinding tussen beide ervaringen niet. Tot vanmorgen. Toen viel het muntje…..
In de afgelopen maand heb ik de workshop Theatermonoloog gevolgd via Cursusproject Amerongen. Drie avonden werken aan je eigen monoloog, met op de derde avond de presentatie!
Ik ben niet iemand die voor een groep een duidelijke boodschap vanuit mezelf uitspreekt. Als persoon en binnen Inspirerend Gesprek ben ik meer een waarnemer en luisteraar. Maar als beginnend ondernemer wil ik me wel duidelijk en sterk kunnen uitspreken. Dat was wat ik wilde leren tijdens deze workshop.
Mijn monoloog startte met de zinnen: ‘ik ben een waarnemer. Ik ben een luisteraar. Maar nu sta ik hier voor jullie. Duidelijk zichtbaar. Als spreker. Wat is waar? Ben ik een waarnemer? Ben ik een luisteraar? Ben ik een spreker? Wat is waarheid?’
Mijn monoloog draaide dus om die vraag. Wat is waarheid? De 1 ziet me als een zachtaardig mens. De ander vindt mij arrogant. Weer een ander vindt mij duidelijk zichtbaar, omdat ik altijd kleurrijke kleding draag. De ander wil mij redden, omdat ik in diens ogen een stuk assertiever moet zijn.
Wat is waarheid?
Afgelopen weekend hebben mijn man en ik de film: ‘As it is in heaven’ gekeken. Een film die Jurgen tijdens 1 van zijn trainingsdagen bij De Baak heeft gekeken. Een Zweedse film, met veel verschillende lagen en boodschappen. In het kort gaat voor mij de film over een dirigent die een koor leidt. Iemand die voluit gelooft, dat elk lid binnen het koor een eigen stem heeft. Dat je als koor zoveel sterker bent, als iedereen vanuit zijn/haar eigen stem kan zingen. Dat je durft te voelen en die dingen doet waar je in gelooft. Dat je je eigen keuzes maakt en elkaar steunt in deze keuzes.
En dat is de verbinding tussen beide ervaringen. Dat is mijn droom. Dat iedereen een eigen stem mag hebben. Een eigen waarheid. Dat iedereen zijn/haar eigen muziekstuk mag schrijven. Dat al deze stemmen naast elkaar kunnen staan. Dat je elkaar niet altijd hoeft te begrijpen, om respect te kunnen tonen. Elke situatie kent vaak meerdere waarheden. Hoe krachtig is het als je oog hebt voor al deze waarheden en dat je tegelijkertijd ook kunt staan voor je eigen waarheid?
Wat is jouw stem? Wat is jouw waarheid? Durf je dit te onderzoeken? Wat is jouw muziekstuk?
PS. Tijdens de film wordt het indrukwekkend lied ‘Gabrielles song’ gespeeld. Voor degenen die benieuwd zijn naar dit lied, de link is: https://www.youtube.com/watch?v=UBjKEeCw3eQ