Ik zie, ik zie, wt j nt zt. En ht s…….

Ht brein is een prchtig wondr. Slm en ondoorgrndlijk. Hoe krchtig is ht dat je dze woordn herknd, ook al zijn smmige medklinkrs verwijdrd? Ht is vn wennn voor ht brein, mr na een pr woordn/zinnn ga je stds makklijker lzen.

Letters, woorden en zinnen kun je zien als een patroon. Het duidt iets aan. En als het patroon wordt veranderd, dan kan dat verwarring scheppen. Iets wat je zonder nadenken deed, vraagt ineens weer aandacht. Ga maar eens heel bewust stap voor stap lopen. Of wandelen in het ritme van een drie kwarts maat.

Een kind laat zich bij het opgroeien verwonderen door alles wat nieuw is. Het eerste hapje van vast voedsel proeven. Een tractor die voorbij komt rijden. Een lieveheersbeestje in de tuin. De eerste keer reizen met de trein….
Hoe vaak neem jij de tijd om jezelf te laten verwonderen? Door eens niet op de automatische piloot dingen te doen (vaste patronen), maar met een blik vol verwondering?

Ik daag je uit. Loop je altijd hard door? Ga eens vertragen, loop eens langzaam en kijk om je heen. Laat je meestal de hond uit met een mobiel in je hand? Ga eens samen met de hond lopen zonder mobiel. Leg je bestek eens in een ander vakje in de besteklade (de ultieme oefening om te zien dat je brein vaak sterker is (automatisme) dan hetgeen je werkelijk ziet). Kijk ’s avonds laat eens naar de hemel en tel hoeveel sterren je kunt zien. Stel eens een onverwachtse vraag aan een ander en luister met volle aandacht naar het antwoord.

Het kan zo maar zijn dat je door deze dingen verrast wordt. Soms kan het goed zijn om vaste patronen te doorbreken. Om jezelf even wakker te schudden. Maar je kunt ook beseffen hoe blij je wordt van bepaalde patronen. Net zoals ik geniet van het ’s morgens wandelen met de hond in het bos en na terugkomst blij word van het drinken van een grote bak koffie (of beter gezegd, een grote kop gekookte melk met een beetje koffie). Zalig!